Η τέχνη του θεάτρου είναι η τέχνη του θεάτρου είναι ένας τύπος θεατρικής παράστασης που βρίσκεται σε μια σκηνή. Δείτε περαιτέρω συζήτηση σε αυτό το άρθρο.
Στην καθημερινή ζωή, απολαμβάνουμε συχνά ερμηνείες από διάφορες ταινίες και δράματα. Αυτός ο τύπος τέχνης είναι ένας τύπος παράστασης τέχνης που μερικές φορές οργανώνεται μέσω μιας σκηνής ή αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως θέατρο.
Η θεατρική τέχνη είναι πολύ δημοφιλής σε πολλούς ανθρώπους, γιατί βασικά οι άνθρωποι αρέσουν στη δράση που παρουσιάζεται δραματικά μέσω των θεάτρων.
Το παρακάτω είναι μια περαιτέρω ανασκόπηση των θεατρικών τεχνών, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού, της ιστορίας, των χαρακτηριστικών και διαφόρων παραδειγμάτων.
Ορισμός των Θεατρικών Τεχνών
Σύμφωνα με τη γλώσσα, το θέατρο προέρχεται από τα ελληνικά θέατρο που σημαίνει "ένα μέρος για παρακολούθηση".
Σε γενικές γραμμές, η τέχνη του θεάτρου είναι ένας τύπος θεατρικής παράστασης που βρίσκεται στη σκηνή. Εν τω μεταξύ, με βάση την ετυμολογία του, το θέατρο είναι ένα κτίριο ή ένα αμφιθέατρο που χρησιμοποιείται ως θεατρική παράσταση.
Οι θεατρικές τέχνες μπορούν να ερμηνευθούν με ευρεία και στενή έννοια.
- Κατανόηση των θεατρικών τεχνών σε μια ευρεία έννοια
Οι θεατρικές τέχνες περιλαμβάνουν ολόκληρο το ρόλο και τις σκηνές δράσης των δράσεων της ανθρώπινης ζωής που λέγονται στη σκηνή.
Αυτό υποστηρίζεται από συνομιλίες, κινήσεις και πρακτικές που βασίζονται σε γραπτά σενάρια και συνοδεύονται από διακοσμήσεις, μουσική, τραγούδια, χορούς κ.λπ.
- Κατανόηση των θεατρικών τεχνών με μια στενή έννοια
Η θεατρική τέχνη είναι μια δραματική παράσταση μπροστά σε ένα πλήθος.
Ιστορία Θεατρικών Τεχνών
Η ιστορία της ίδρυσης της θεατρικής τέχνης είναι αβέβαιη όταν είναι σίγουρη. Αρκετά ευρήματα θεατρικού σεναρίου δείχνουν την ύπαρξη θεάτρου κατά την εποχή των λαμπτήρων.
Το παλαιότερο θεατρικό χειρόγραφο που βρέθηκε γράφτηκε από έναν Αιγύπτιο ιερέα, Κερ-Νεφέτ, στην εποχή του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού, περίπου 2000 χρόνια πριν από τον Χριστό, οπότε ο αρχαίος αιγυπτιακός πολιτισμός προχώρησε. Μπορούν να φτιάξουν πυραμίδες, καταλαβαίνουν την άρδευση, μπορούν να κάνουν ημερολόγια, γνωρίζουν χειρουργική επέμβαση και ξέρουν να γράφουν.
Κερ-Νεφέτ έγραψε το σενάριο για μια τελετουργική παράσταση στην πόλη της Άβυδου, κερδίζοντας τη φήμη ως "Το χειρόγραφο της Άβυδου"Που λέει για τη μάχη μεταξύ κακών θεών και κακών θεών. Η ιστορία του σεναρίου της Άβυδου βρίσκεται επίσης στο ανάγλυφο ενός παλαιότερου τάφου. Για να μπορούν οι ειδικοί να πιστεύουν ότι η ιστορία υπάρχει και παίζεται από ανθρώπους από το 5000 π.Χ.
Αν και εμφανίστηκε μόνο ως γραπτό σενάριο το 2000 π.Χ. Από τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη, είναι επίσης γνωστό ότι η θεατρική παράσταση της Άβυδου έχει θεατρικά στοιχεία που περιλαμβάνουν: ερμηνευτές, ιστορίες, σενάρια διαλόγου, μάσκες, μόδα, μουσική, τραγούδια, χορούς και ιδιότητες παίκτη, όπως δόρυ, άξονες, ασπίδες και τα παρόμοια.
Διαβάστε επίσης: Τα φυτά σπορίων είναι: Χαρακτηριστικά, τύποι και παραδείγματα [FULL]Εκτός από τις διάφορες θεωρίες σχετικά με τις θεατρικές τέχνες παραπάνω, υπάρχουν αρκετές θεωρίες που λένε για την προέλευση των θεάτρων, συμπεριλαμβανομένων των παρακάτω.
- Προέρχεται από πρωτόγονες θρησκευτικές τελετές.
Στην αρχαιότητα, σε κάθε θρησκευτική τελετή, η κοινότητα περιελάμβανε συχνά στοιχεία της ιστορίας. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε θεατρική παράσταση. Παρόλο που οι θρησκευτικές τελετές έχουν εγκαταλειφθεί, το θέατρο υπάρχει ακόμα σήμερα.
- Προήλθε απόψάλλει προς τιμήνένας ήρωας στον τάφο του.
Αρκετές τελετές σεβασμού πραγματοποιούνται από την κοινότητα. Ένας από αυτούς είναι το αφιέρωμα στους ήρωες που πέθαναν στον πόλεμο και σε εκείνους που πέθαναν χρησιμοποιώντας τραγούδια. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η δραστηριότητα έγινε τελικά μια θεατρική παράσταση που αφηγείται την ιστορία της ζωής ενός ήρωα.
- Προέρχεται από την ανθρώπινη τάση για ακρόαση ιστοριών.
Οι άνθρωποι βιώνουν διάφορα γεγονότα, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούνται ως αφηγηματικό υλικό ή ιστορίες σε ένα δράμα. Ξεκινώντας από αυτό το ανθρώπινο χόμπι, γεννήθηκε η τέχνη του θεάτρου, η οποία εξακολουθεί να έχει μεγάλη ζήτηση από πολλούς ανθρώπους.
Χαρακτηριστικά των Θεάτρων
Τα παρακάτω είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του θεάτρου, όπως:
- Όλες οι ιστορίες έχουν τη μορφή διαλόγου, τόσο για τον χαρακτήρα όσο και για τον αφηγητή. όλες οι λέξεις είναι γραμμένες σε κείμενο.
- Όλοι οι διάλογοι δεν χρησιμοποιούν εισαγωγικά (“…”). Ο δραματικός διάλογος δεν είναι άμεση πρόταση. Επομένως, τα σενάρια δράματος δεν χρησιμοποιούν εισαγωγικά.
- Το σενάριο δράματος είναι εξοπλισμένο με ορισμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθούν οι χαρακτήρες. Οι οδηγίες γράφονται σε αγκύλες (…) ή παρέχοντας μια γραμματοσειρά διαφορετική από το γράμμα του διαλόγου.
- Το σενάριο του δράματος βρίσκεται πάνω από το διάλογο ή στα αριστερά του διαλόγου.
Τύποι Θεάτρων
Σύμφωνα με τους I Made Bandem και Sal Mugiyanto (1996), οι θεατρικές τέχνες χωρίζονται σε δύο τύπους. Δηλαδή παραδοσιακό θέατρο και μοντέρνο θέατρο.
1. Παραδοσιακό Θέατρο
Στον Κόσμο, το παραδοσιακό θέατρο ονομάζεται επίσης περιφερειακό θέατρο που απλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή του Κόσμου. Συνήθως οι ιστορίες στο παραδοσιακό θέατρο φέρνουν τον τοπικό πολιτισμό και μεταδίδονται αυτοσχεδιασμένα (χωρίς σενάριο).
Παραδείγματα Παραδοσιακού Θεάτρου
- Μαριονέτες σκιών,
- Μπαντζέτ,
- Longser,
- Όγκελ,
- Ρόγκ,
- Άνθρωποι μαριονετών,
- Μάσκα Cirebon,
- Angklung Clown,
- Wayang Golek από τη Δυτική Ιάβα
- Ρογκ Πονόργκο,
- Ludruk από την Ανατολική Ιάβα-Ketoprak,
- Wayang Suket,
- Kethek Ogleg,
- Χονδροειδής,
- Scandul από Κεντρική Ιάβα-
- Lenong και Topeng Blantik από το Betawi
Χαρακτηριστικά του Παραδοσιακού Θεάτρου
Το Παραδοσιακό Θέατρο έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Ανοιχτή σκηνή (πεδίο, αρχική σελίδα),
- Απλή στάση,
- Η ιστορία μεταβιβάστηκε από γενιά σε γενιά.
2. Σύγχρονο θέατρο
Γενικά, το σύγχρονο θέατρο είναι ένα θέατρο του οποίου η αφήγηση βασίζεται σε κείμενα και επιστημονικές πηγές από τη Δύση, καθώς και υλικό από καθημερινές εκδηλώσεις ή λογοτεχνικά έργα.
Παραδείγματα σύγχρονου θεάτρου
- Δράμα
- Θέατρο
- Σαπουνόπερες
- Ταινία
Χαρακτηριστικά του σύγχρονου θεάτρου
- Τα στάδια είναι σε τάξη
- Υπάρχει μια ρύθμιση ιστορίας
- Χώρος κλειστής σκηνής
Παραδείγματα Θεάτρων
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα θεατρικών τεχνών που εκτελούνται συχνά. Μερικά από αυτά έχουν ως εξής.
1. Μουσικό δράμα
Τα μουσικά έργα είναι παραδείγματα θεατρικών τεχνών που συνδυάζουν μουσική, θέατρο και χορό. Παραστάσεις μουσικού δράματος πραγματοποιούνται συχνά σε διάφορα μέρη του κόσμου. Οι τύποι μουσικών δράματος που εκτελούνται συχνά είναι η όπερα και το καμπαρέ. Στην πραγματικότητα, ένας συνδυασμός της όπερας και του καμπαρέ έχει οργανωθεί επίσης στον κόσμο.
2. Θεατρικοποίηση της ποίησης
Η θεατρικοποίηση της ποίησης είναι ένα θέατρο που χρησιμοποιεί την ποίηση ως θεατρικό σενάριο. Σε αυτήν την παράσταση, απαιτείται η ομορφιά της ποίησης, ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει τις προσδοκίες του κοινού. Έτσι, απαιτείται δημιουργικότητα για τη μετάφραση της ποίησης σε θεατρικές παραστάσεις.
3. Κουκλοθέατρο
Αυτή η τέχνη μαριονετών υπήρχε εδώ και πολύ καιρό από την αρχαιότητα. Αυτό το κουκλοθέατρο χρησιμοποιείται συχνά για διάφορες δραστηριότητες, μία από τις οποίες είναι ως μέσο κηρύγματος του Ισλάμ. Αυτό φαίνεται από τον Sunan Kalijogo που διαδίδει το Ισλάμ μέσω παραστάσεων wayang kulit.
4. Δραματικό Θέατρο
Στο δραματικό θέατρο, οι ιστορίες στη σκηνή γίνονται με όσο το δυνατόν περισσότερη λεπτομέρεια. Ξεκινώντας από τους χαρακτήρες, τα γεγονότα, μέχρι τη γραμμή ιστορίας που έγινε λεπτομερώς. Έτσι, το επίκεντρο αυτού του δραματικού θεάτρου είναι να επικεντρωθεί στο ενδιαφέρον του κοινού για μια ιστορία που παρουσιάζεται.
Επιπλέον, οι θεατρικοί ηθοποιοί εστιάζουν επίσης σε δραματικές θεατρικές παραστάσεις. Επειδή το δραματικό θέατρο προσπαθεί να δείξει την παράσταση σαν να ήταν πραγματικό γεγονός.
5. Κινηματογράφο
Αυτό το παράδειγμα της τέχνης του θεάτρου είναι σχεδόν παρόμοιο με το κλασικό παντομίμα, επειδή το θέατρο της κίνησης επικεντρώνεται στην κίνηση και στις εκφράσεις του προσώπου. Έτσι, το θέατρο της κίνησης σπάνια χρησιμοποιεί διάλογο. Στις παραστάσεις θεάτρου κίνησης, φυσικά, παρουσιάζονται συγκεκριμένες έννοιες και μηνύματα που εκφράζονται με τη μορφή κίνησης.
Πρόκειται για μια ανασκόπηση των θεάτρων με βάση την κατανόηση, την ιστορία, τα χαρακτηριστικά, τους τύπους και διάφορα παραδείγματα. Μπορεί να είναι χρήσιμο.
