Η στρατηγική είναι μια προσέγγιση που ασχολείται με την εφαρμογή ιδεών, το σχεδιασμό και την εκτέλεση σε μια δραστηριότητα που έχει μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Η στρατηγική προέρχεται από την αγγλική λέξη, δηλαδή Στρατηγική, και βασικά προέρχεται από την ελληνική στρατηγική που σημαίνει την τέχνη των κορυφαίων στρατευμάτων, των κομάντο, των στρατηγών.
Μέχρι επιτέλους, τον 20ο αιώνα η λέξη στρατηγική χρησιμοποιήθηκε συχνά ως τρόπος επίτευξης πολιτικών στόχων, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου αντιμετώπισης των απειλών και της χρήσης των πόρων που έχουν.
Ωστόσο, η τρέχουσα λέξη στρατηγική δεν σχετίζεται μόνο με πολιτικά ή στρατιωτικά θέματα, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως στην οικονομία και στον επιχειρηματικό κόσμο.
Στον επιχειρηματικό κόσμο, η στρατηγική είναι η διαδικασία καθορισμού της κατεύθυνσης και των μακροπρόθεσμων στόχων του οργανισμού μέσω των προσπαθειών χρήσης και κατανομής των οργανωτικών πόρων αποτελεσματικά και αποδοτικά, ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες της αγοράς και των ενδιαφερομένων.
Κατανόηση της στρατηγικής σύμφωνα με τους ειδικούς
- Σιαγιάν
Η στρατηγική είναι μια σειρά θεμελιωδών αποφάσεων και δράσεων που λαμβάνονται από την ανώτατη διοίκηση και εφαρμόζονται από όλα τα επίπεδα ενός οργανισμού προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του οργανισμού.
- Glueck και Jauch
Η στρατηγική είναι ένα ενοποιημένο, ευρύ και ολοκληρωμένο σχέδιο που συνδέει το στρατηγικό πλεονέκτημα της εταιρείας με περιβαλλοντικές προκλήσεις, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να διασφαλίσει ότι οι κύριοι στόχοι της εταιρείας μπορούν να επιτευχθούν μέσω της σωστής εφαρμογής του οργανισμού.
- Craig & Grant
Η στρατηγική είναι ο καθορισμός μακροπρόθεσμων στόχων και στόχων (στόχευση και μακροπρόθεσμοι στόχοι) μιας εταιρείας και η κατεύθυνση της δράσης και η κατανομή των πόρων που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων και στόχων (επίτευξη των στόχων και στόχων).
- Stephanie K. Marrus
Η στρατηγική είναι η διαδικασία καθορισμού των σχεδίων των κορυφαίων ηγετών που επικεντρώνονται στους μακροπρόθεσμους στόχους του οργανισμού, μαζί με την προετοιμασία τρόπων ή προσπαθειών για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Επίπεδα στρατηγικής
Σύμφωνα με τον Dan chendel και τον Charles Hofer, Higgins, υπάρχουν τέσσερα επίπεδα στρατηγικής, όπως:
1. Επιχειρησιακή στρατηγική
Η επιχειρηματική στρατηγική σχετίζεται με την ανταπόκριση της κοινότητας. Η κοινότητα είναι μια ομάδα έξω από τον οργανισμό που δεν μπορεί να ελεγχθεί, εκτός από αυτό υπάρχει και η κυβέρνηση.
Στην κοινωνία υπάρχει μια συλλογή ομάδων όπως ομάδες πίεσης, πολιτικές ομάδες και άλλες κοινωνικές ομάδες.
Η επιχειρησιακή στρατηγική δηλώνει τη σχέση μεταξύ του οργανισμού και της εξωτερικής κοινότητας, στο βαθμό που η αλληλεπίδραση θα πραγματοποιείται έτσι ώστε να μπορεί να ωφελήσει τον οργανισμό. Η στρατηγική επιδιώκει να παρέχει καλή εξυπηρέτηση στις απαιτήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας.
2. Εταιρική στρατηγική
Η εταιρική στρατηγική σχετίζεται με την αποστολή που πραγματοποιείται από τον οργανισμό, αυτή η στρατηγική ονομάζεται συχνά η Μεγάλη Στρατηγική επειδή περιλαμβάνει τους τομείς στους οποίους ασχολείται ο οργανισμός.
Τα ερωτήματα που τίθενται συχνά από εταιρικές στρατηγικές, όπως είναι η επιχείρησή μας και πώς ελέγχουμε την επιχείρηση, δεν πρέπει να απαντηθούν μόνο από επιχειρηματικούς οργανισμούς, αλλά και από κάθε κυβερνητική οργάνωση και μη κερδοσκοπική οργάνωση.
Διαβάστε επίσης: Η ποίηση είναι - Ορισμός, Στοιχεία, Τύποι και Παραδείγματα [FULL]Ποια είναι η κύρια αποστολή του πανεπιστημίου; Ποια είναι η αποστολή του ιδρύματος, ποια είναι η αποστολή αυτού του ιδρύματος, αυτού του ιδρύματος; και πολλά άλλα.
3. Επιχειρηματική στρατηγική
Η στρατηγική σε αυτό το επίπεδο εξηγεί πώς να πιάσετε την αγορά στην κοινωνία. Αυτή η στρατηγική τοποθετεί τον οργανισμό προκειμένου να εμπιστευτεί την κοινότητα, τις αρχές, την κυβέρνηση και άλλους.
Όλα αυτά έχουν ως στόχο την απόκτηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων και ταυτόχρονα την υποστήριξη του οργανισμού σε καλύτερο επίπεδο.
4. Λειτουργική στρατηγική
Υπάρχουν τρεις τύποι λειτουργικών στρατηγικών, συγκεκριμένα:
- Η λειτουργική οικονομική στρατηγική περιλαμβάνει τις λειτουργίες του οργανισμού ως μια υγιή οικονομική μονάδα, όπως στους τομείς των χρηματοοικονομικών, μάρκετινγκ, πόρων, έρευνας και ανάπτυξης.
- Η λειτουργική στρατηγική διαχείρισης περιλαμβάνει λειτουργίες διαχείρισης, δηλαδή σχεδιασμό, οργάνωση, εφαρμογή, έλεγχο, στελέχωση, καθοδήγηση, παρακίνηση, επικοινωνία, λήψη αποφάσεων, εκπροσώπηση και ολοκλήρωση.
- Στρατηγική στρατηγική ζητημάτων, της οποίας η κύρια λειτουργία είναι να ελέγχει το περιβάλλον, τόσο γνωστές περιβαλλοντικές καταστάσεις όσο και άγνωστες ή μεταβαλλόμενες καταστάσεις.
Τύποι στρατηγικών Είναι
υπάρχουν 5 τύποι στρατηγικών, όπως:
- Στρατηγική ένταξης
Όλοι οι τύποι εμπρός, πίσω και οριζόντιας ολοκλήρωσης είναι κάθετες ενσωματώσεις. Η κάθετη ολοκλήρωση επιτρέπει στην εταιρεία να ελέγχει διανομείς, προμηθευτές και ανταγωνιστές.
- Εντατική στρατηγική
Η εντατική στρατηγική που σχετίζεται με τη διείσδυση στην αγορά και την ανάπτυξη προϊόντων αναφέρεται συχνά ως εντατική στρατηγική επειδή απαιτεί εντατικές προσπάθειες, αυξάνοντας συνεχώς τον ανταγωνισμό για τα προϊόντα της εταιρείας.
- Στρατηγική διαφοροποίησης
Υπάρχουν τρεις τύποι στρατηγικών διαφοροποίησης, δηλαδή ομόκεντρος, οριζόντιος και διαφοροποιημένος όμιλος. Η προσθήκη νέων, αλλά ακόμη σχετικών προϊόντων ή υπηρεσιών ονομάζεται συνήθως ομόκεντρος διαφοροποίηση.
Η προσθήκη νέων, άσχετων προϊόντων ή υπηρεσιών σε υπάρχοντες πελάτες ονομάζεται οριζόντια διαφοροποίηση. Προσθήκη νέων προϊόντων ή υπηρεσιών που δεν ονομάζονται διαφοροποίηση ομίλου.
- Αμυντική στρατηγική
Αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνουν εξορθολογισμό κόστους, εκποίηση ή εκκαθάριση. Ο εξορθολογισμός κόστους συμβαίνει όταν ένας οργανισμός αναδιαρθρώνει μέσω εξοικονόμησης κόστους και περιουσιακών στοιχείων για να αυξήσει την απόδοση των πωλήσεων και τα μειωμένα κέρδη.
Η εκποίηση πωλεί ένα τμήμα ή μέρος ενός οργανισμού. Οι εκποιήσεις χρησιμοποιούνται συχνά για την αύξηση κεφαλαίου που στη συνέχεια θα χρησιμοποιηθεί για περαιτέρω αποκτήσεις ή στρατηγικές επενδύσεις. Εν τω μεταξύ, η εκκαθάριση είναι η πώληση όλων των περιουσιακών στοιχείων μιας εταιρείας σταδιακά σύμφωνα με την πραγματική αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων. απώλεια μεγάλου ποσού.
- Γενική στρατηγική του Michael Porter
Σύμφωνα με τον Porter, υπάρχουν τρία στρατηγικά θεμέλια που μπορούν να βοηθήσουν τους οργανισμούς να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, δηλαδή πλεονέκτημα κόστους, διαφοροποίηση και εστίαση.
Ο Porter ονόμασε αυτές τις τρεις γενικές στρατηγικές. Το πλεονέκτημα κόστους δίνει έμφαση στην κατασκευή τυποποιημένων προϊόντων με πολύ χαμηλό κόστος μονάδας για καταναλωτές ευαίσθητους στις μεταβολές των τιμών.
Διαβάστε επίσης: Κατανόηση της εκπαίδευσης από διάφορες πηγές + τύπουςΗ διαφοροποίηση είναι μια στρατηγική με σκοπό τη δημιουργία προϊόντων και την παροχή υπηρεσιών που θεωρούνται μοναδικές σε όλες τις βιομηχανίες και απευθύνονται σε καταναλωτές που δεν ενδιαφέρονται σχετικά με την αλλαγή των τιμών.
Το Focus σημαίνει παραγωγή προϊόντων και παροχή υπηρεσιών που ικανοποιούν τις ανάγκες μιας μικρής ομάδας καταναλωτών.
Στρατηγική επιχείρησης
Η επιχειρηματική στρατηγική είναι ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται οι επιχειρηματικές αποφάσεις. Όσον αφορά την τακτική ή τις διαδικασίες για τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό, μεταξύ άλλων.
1. Απειλή νέων αφίξεων
Στον βιομηχανικό τομέα, εταιρείες που φέρνουν νέες δυνατότητες και θέλουν να αποκτήσουν κερδοφόρο και καλό μερίδιο αγοράς, αλλά όλα εξαρτώνται πραγματικά από τους περιορισμούς ή τα εμπόδια που βρίσκονται γύρω τους.
2. Η διαπραγματευτική δύναμη των προμηθευτών
Σε έναν κλάδο, ένας προμηθευτής μπορεί επίσης να είναι απειλή, επειδή ένας προμηθευτής μπορεί να αυξήσει την τιμή του προϊόντος που πουλάει ή να μειώσει την ποιότητα ενός προϊόντος.
Εάν η τιμή του προϊόντος του προμηθευτή είναι καλή, το κόστος των αγαθών της εταιρείας θα αυξηθεί και θα αυξήσει την τιμή πώλησης του προϊόντος. Εάν η τιμή πώλησης του προϊόντος αυξηθεί, τότε σύμφωνα με το νόμο της ζήτησης, η ζήτηση θα μειωθεί.
Ομοίως, εάν ένας προμηθευτής μειώσει την ποιότητα του προϊόντος, η ποιότητα του προϊόντος παραγωγής θα μειωθεί επίσης, μειώνοντας έτσι την ικανοποίηση του πελάτη ή του καταναλωτή.
3. Η διαπραγματευτική δύναμη των αγοραστών
Οι αγοραστές θα προσπαθούν πάντα να αποκτήσουν προϊόντα με άριστη ποιότητα και σε χαμηλές τιμές.
Αυτή η στάση των αγοραστών είναι καθολική και παίζει καθοριστικό ρόλο για την εταιρεία.
Εάν το προϊόν αποτιμάται σε πολύ υψηλότερη τιμή από την ποιότητά του (η τιμή δεν αντικατοπτρίζει τι θα έπρεπε), τότε ο αγοραστής δεν θα αγοράσει το προϊόν της εταιρείας.
4. Η διαπραγματευτική δύναμη των υποκατάστατων προϊόντων
Το προϊόν αντικατάστασης έχει λειτουργικά τα ίδια πλεονεκτήματα με το κύριο (πρωτότυπο) προϊόν, αλλά έχει χαμηλότερη ποιότητα και τιμή προϊόντος.
Γενικά, τα υποκατάστατα προϊόντα προτιμούνται από άτομα που έχουν χαμηλά εισοδήματα αλλά θέλουν να εμφανίζονται με υψηλότερη κατάσταση από ό, τι είναι πραγματικά.
5. Ανταγωνισμός μεταξύ ανταγωνιστών Σε διαγωνισμό, συμβατικά
μια άλλη εταιρεία μπορεί να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια στην αγορά. Οι καταναλωτές είναι ταξί ανταγωνισμού από παρόμοιες εταιρείες που παίζουν στην αγορά.
Ποιος μπορεί να προσελκύσει τις καρδιές των αγοραστών (καταναλωτών), η εταιρεία θα είναι σε θέση να κερδίσει τον διαγωνισμό. Για να μπορέσουν να προσελκύσουν τους καταναλωτές, γίνονται διάφοροι τρόποι από τις εταιρείες, από την παροχή πίστωσης με ελαφριές συνθήκες, ειδικές εγκαταστάσεις και την παροχή μειωμένων και φθηνών τιμών.
